Wyjazd na narty.

Złego człowieka poznaje się po tym, że nie pieni mu się szampon na głowie o piątej rano. Taki człowiek jest zdegenerowany i zdaje się, że nie ma dla niego ratunku. A już z pewnością szacunku. Taki człowiek chciałby, żeby wszystko było znowu okej, żeby ogień palił, woda gasiła, a gołębie obsrywały. Ale nie… Ale nie…

Nie pomoże mu tabliczka czekolady na chandrę, nie pomoże moleskine, gdzie będzie mógł zapisywać smutne wyrazy. Ani ekskluzywne hotele i drogie kobiety w toaletach. Takiemu nie pomoże nawet czwarte miejsce w konkursie fajności czy to, że największa fontanna w mieście nie działa. A w mieście tym mieszka blisko 500 tys. osób, ponad 100 tys. studentów i nie ma fajnych koncertów.

Dochodzi nawet do tego, że w ramach samookaleczenia myśli o sobie źle. Ale to też nie pomoże. Nawet to, że obok ławki w parku, na której powiedzmy sobie siedzi, przejdzie zakonnik albo inny kleryk w habicie i splunie temu człowiekowi pod nogi w imię pogardy.

Więc człowiek ów myśli sobie.

-Pójdę na stare miasto. Jest niedziela. Tam na pewno teraz jest dużo lubianych ludzi, pięknych z plebiscytów i nie tylko. Pójdę do multipleksu na ładną historię o szczęśliwych, tych którym się udało.

I tak chodził, a buty już miał lekko przydarte na noskach i był głodny. Dzisiaj jadł tylko wspomnianą tabliczkę czekolady z początku. Ale i to uważa za postępowanie nie do końca fair. Acz człowiek umartwiający się winien zrezygnować z wszelakich dostatków przymiotów, aby móc dogłębniej odczuwać emocje uczucia wewnętrzne i im zawierzać.

Myślicie sobie, że tacy ludzie nie istnieją, że to stwór magazynów fantasy, że to zły charakter rodem z serialu komediowego. Powiecie „O LUDZIE!”, a on, ten człowiek, że „jeszcze nigdy nie całowałem się z rudą dziewczyną” – taka jest między wami różnica.

Jedyne co mi przychodzi do głowy, że bohater tego posta mógłby wsiąść do samochodu, może być jakikolwiek – nawet fiat punto, i włączyć piosenkę zespołu 3 Doors Down „Here Without You”

PS

Na narty pojechaliśmy z Dżumą, Pharrellem i Susie. Zahaczyliśmy się w jakimś miejscu trzy kilometry od stoku – trzeba było iść plażą w dół Biebrzy. Tam zostawiliśmy dokumenty i wszystkie rzeczy. Jedliśmy jakieś mięso, które miało straszny kolor i wyglądało jakby było gotowane. Nigdy nie gotujcie mięsa. To mięso było gumowate. Pomyślałem, że to synonim moich uczuć emocji. Poszedłem spać, żeby zobaczyć, co będzie dalej, następnego dnia miałem jechać w wyścigu formuły 1.